Γραφω... παντα εγραφα, από παιδακι ακομα. Εγραφα και φωτογραφιζα και δημιουργουσα. Καλλιτεχνικη φλεβα δηλαδή. Μετα "μεγαλωσα" και μου ειπαν ότι αυτά που κανουν δεν θα μου φερουν επαγγελματικη επιτυχια... "Οι καλλιτεχνες ζουν και πεθαινουν πτωχοι!" μου ειπε ο παππους μου, σπουδαγμένος, και σπουδαίος και τρανος Χημικος Μηχανικος της Αγροτικης Τραπέζης της Ελλαδος.
Η γιαγια μου κουνησε καταφατικα το κεφαλι συμφωνοντας... επισης σπουδαγμενη και μεγαλη και τρανη, Πολιτικος Μηχανικος της Αγροτικης Τραπέζης.
Εξαλλου αυτος ηταν ο λογος που δεν επετρεψαν και στην μαμα μου να ακολουθησει το παθος της για τεχνη. Βεβαια αυτό που ακολουθησε δεν το περιμεναν γιατι τελικα η μητερα μου δεν ακολουθησε κανενα παθος της, εκτος από εκεινο του απροφυλακτου σεξ και της καλοπέρασης, αλλα αυτό είναι μια ιστορια για μια άλλη φορα.
Ετσι λοιπον, σπουδασα και σπουδασα καλα και για πολύ καιρο. Και όχι μονο σπουδασα, αλλα αφου τελιωσα να σπουδαζω πηρα και δυο τρια ακομα πτυχιακια να εχουμε. Όχι τοσο μεγαλα και τρανα οσο του Πανεπιστημιου της Γλασκωβης, αλλα χρήσιμα. Ετσι εκτος του κυριου μου πτυχίου, κατεχω και πτυχιο (και αδεια εξασκήσεως επαγγέλματος) στα Αγγλικα και στην προσχολικη, ξενογλωσσση αγωγη και στα κομπιουτερ.
Τα δοκιμασα όλα... από λιγα χρονακια το καθενα. Το κυριως μου πτυχιο δεν πηγα ποτε στο ΔΙΚΑΤΣΑ να το αναγνωρισω και ετσι το "κυνηγησα" μονο οσο ειμουνα εξωτερικο. Θα ειχα μεινει εξωτερικο να ασκησω το λειτούργημα μου, μονο που ερωτευτηκα... και γυρισα Ελλαδα.
Η πρωτη μου δουλεια ηταν σε ένα φροντιστηριο Αγγλικων γνωστης αλυσιδας. Διδασκα (ω τι εκπληξη!), τα παιδακια προσχολικης ηλικιας. Ο μισθος δεν ηταν καλος και ετσι την επομενη χρονια, πηγα σε δουλεια με καλυτερο μισθο και πιο σταθερες ωρες, σε σουπερ high class παιδικο σταθμο των Βορειων Προαστιων οπου ειχα μαθητριες όπως την εγγονή του κου. Μητσοτακη... την ανηψια του κου. Σαρτζετακη (για οποιους τους θυμαστε) και παιδια διαφορων γνωστων ηθοποιων όπως της Πεμυ Ζουνη, του κου. Παπαδοπουλου κ.α.
Εφυγα μετα από λιγα χρονια ΚΑΙ από εκει γιατι βρηκα κατι λιγοτερο κουραστικο κ με περισσοτερα χρηματα και τοτε δουλεψα για γνωστη εταιρια Η/Υ. Καπου εκει αρχισε το καλλιτεχνικο μου όχι απλα να με τρωει, να μου εχει φαει τις σαρκες.. και ετσι αρχισα να ακολουθω παραλληλα το καλεσμα μου.
Ευτυχως δηλαδή γιατι οσο ελειπα σε κανονικη αδεια, η εταιρια εκλεισε το τμημα μου και με (μας) απελυσε ολους μαζι.
Εκτοτε μας ζω από την καλλιτεχνεια μου και μονο... ειτε αυτό είναι η φωτογραφια, ειτε η γλυπτικη μου, ειτε τα γλυκα μου ή διοργανώσεις γαμων και βαπτισεων. Πλουσια εχω δεχτει ότι δεν θα γινω ποτε, δεν ηταν αλλωστε και ποτε αυτοσκοπος μου. Το νοικι μου, τους λογαριασμούς και δυο εξτρα κάθε μηνα και ευτυχισμενη είμαι. Ή τουλάχιστον ημουνα... φιλοι μου, δεν μπορω να ζησω άλλο σε αυτην την χωρα!
Αυτην την χωρα την αγαπω... την λατρευω. Εχω ζησει πολύ, παρα πολύ ισως, στο εξωτερικο. Σε Μεσογιακες χωρες, σε κρυες χωρες, σε χωρες τροπικες. Παντα μου ελειπε η Ελλαδα. Ισως να γερασα... σαν νεανιδα, οι χωρες αυτές ηταν μαγικες! Τωρα το μονο που θελω είναι μια γωνιτσα να την πω σπιτικο, να ριζωσω και να μην φυγω ποτε. Ναι! Θελω να μεινω στην Ελλαδιτσα μου... αλλα μου το απαγορευουν! Μου το απαγορευουν εκεινοι που δεν μου επιτρεπουν να ζησω τα παιδια μου. Που δεν μου επιτρεπουν να τα μορφωσω, να τα κρατησω υγιη.
Τι να καθισω να κανω εδώ? Να φτασω (γιατι θα φτασω καποια στιγμη) να μην εχω να τα ταισω καθολου? Ηδη εχω κανει την μακαροναδα του ενός ευρω για τέσσερεις, τεχνη!! Πιο φθηνα δεν εχει! Κρεας δεν εχει ουτε δυο φορες την εβδομαδα πια... κάθε δευτερη πλεον. Ευτυχως που θηλαζω δηλαδή, τουλάχιστον το μωρο τρωει!
Ετσι που λετε... ο ξενιτεμος είναι δυσκολος. Κατ'αρχην η γραφειοκρατια είναι απιστευτη. Μονος σου δεν τα καταφέρνεις. Για να παρω την Βιζα για Αμερική ως συζυγος Αμερικανου και μητερα Αμερικανου τεκνου, μονο ότι δεν είμαι ελεφαντας δεν μου ζητησαν ακομα να αποδειξω. Ισως εάν ημουνα να με ζηταγε κανας Ζωολογικος Κηπος και να εμπαινα στην χωρα πιο ευκολα!
Εχουμε μελλον ακομα στις διαδικασιες. Η κορη μας θα εχει γιορτασει τα πρωτα της γεννεθλια εδώ μεχρι εμεις να παμε εκει.
Θα σας γραφω για διαφορα πραγματα εδώ. Ο,τι βρω και με απασχολει, με διασκεδαζει αλλα και με λυπει. Μεινετε εάν θελετε για παρεα... εχω πολλα να πω. Σιγουρα όχι όλα ενδιαφεροντα ή περισπούδαστα... και σαφως όχι πολιτικα ;) δεν εχω ιδεα από πολιτικη... ή από σπορ... εκτος από λιγα. Όπως Πατινάζ και Στιβο. Α ναι... είμαι ΑΕΚ. Μεχρι εκει :)
Με φιλικους χαιρετισμους,
Θέα
Η γιαγια μου κουνησε καταφατικα το κεφαλι συμφωνοντας... επισης σπουδαγμενη και μεγαλη και τρανη, Πολιτικος Μηχανικος της Αγροτικης Τραπέζης.
Εξαλλου αυτος ηταν ο λογος που δεν επετρεψαν και στην μαμα μου να ακολουθησει το παθος της για τεχνη. Βεβαια αυτό που ακολουθησε δεν το περιμεναν γιατι τελικα η μητερα μου δεν ακολουθησε κανενα παθος της, εκτος από εκεινο του απροφυλακτου σεξ και της καλοπέρασης, αλλα αυτό είναι μια ιστορια για μια άλλη φορα.
Ετσι λοιπον, σπουδασα και σπουδασα καλα και για πολύ καιρο. Και όχι μονο σπουδασα, αλλα αφου τελιωσα να σπουδαζω πηρα και δυο τρια ακομα πτυχιακια να εχουμε. Όχι τοσο μεγαλα και τρανα οσο του Πανεπιστημιου της Γλασκωβης, αλλα χρήσιμα. Ετσι εκτος του κυριου μου πτυχίου, κατεχω και πτυχιο (και αδεια εξασκήσεως επαγγέλματος) στα Αγγλικα και στην προσχολικη, ξενογλωσσση αγωγη και στα κομπιουτερ.
Τα δοκιμασα όλα... από λιγα χρονακια το καθενα. Το κυριως μου πτυχιο δεν πηγα ποτε στο ΔΙΚΑΤΣΑ να το αναγνωρισω και ετσι το "κυνηγησα" μονο οσο ειμουνα εξωτερικο. Θα ειχα μεινει εξωτερικο να ασκησω το λειτούργημα μου, μονο που ερωτευτηκα... και γυρισα Ελλαδα.
Η πρωτη μου δουλεια ηταν σε ένα φροντιστηριο Αγγλικων γνωστης αλυσιδας. Διδασκα (ω τι εκπληξη!), τα παιδακια προσχολικης ηλικιας. Ο μισθος δεν ηταν καλος και ετσι την επομενη χρονια, πηγα σε δουλεια με καλυτερο μισθο και πιο σταθερες ωρες, σε σουπερ high class παιδικο σταθμο των Βορειων Προαστιων οπου ειχα μαθητριες όπως την εγγονή του κου. Μητσοτακη... την ανηψια του κου. Σαρτζετακη (για οποιους τους θυμαστε) και παιδια διαφορων γνωστων ηθοποιων όπως της Πεμυ Ζουνη, του κου. Παπαδοπουλου κ.α.
Εφυγα μετα από λιγα χρονια ΚΑΙ από εκει γιατι βρηκα κατι λιγοτερο κουραστικο κ με περισσοτερα χρηματα και τοτε δουλεψα για γνωστη εταιρια Η/Υ. Καπου εκει αρχισε το καλλιτεχνικο μου όχι απλα να με τρωει, να μου εχει φαει τις σαρκες.. και ετσι αρχισα να ακολουθω παραλληλα το καλεσμα μου.
Ευτυχως δηλαδή γιατι οσο ελειπα σε κανονικη αδεια, η εταιρια εκλεισε το τμημα μου και με (μας) απελυσε ολους μαζι.
Εκτοτε μας ζω από την καλλιτεχνεια μου και μονο... ειτε αυτό είναι η φωτογραφια, ειτε η γλυπτικη μου, ειτε τα γλυκα μου ή διοργανώσεις γαμων και βαπτισεων. Πλουσια εχω δεχτει ότι δεν θα γινω ποτε, δεν ηταν αλλωστε και ποτε αυτοσκοπος μου. Το νοικι μου, τους λογαριασμούς και δυο εξτρα κάθε μηνα και ευτυχισμενη είμαι. Ή τουλάχιστον ημουνα... φιλοι μου, δεν μπορω να ζησω άλλο σε αυτην την χωρα!
Αυτην την χωρα την αγαπω... την λατρευω. Εχω ζησει πολύ, παρα πολύ ισως, στο εξωτερικο. Σε Μεσογιακες χωρες, σε κρυες χωρες, σε χωρες τροπικες. Παντα μου ελειπε η Ελλαδα. Ισως να γερασα... σαν νεανιδα, οι χωρες αυτές ηταν μαγικες! Τωρα το μονο που θελω είναι μια γωνιτσα να την πω σπιτικο, να ριζωσω και να μην φυγω ποτε. Ναι! Θελω να μεινω στην Ελλαδιτσα μου... αλλα μου το απαγορευουν! Μου το απαγορευουν εκεινοι που δεν μου επιτρεπουν να ζησω τα παιδια μου. Που δεν μου επιτρεπουν να τα μορφωσω, να τα κρατησω υγιη.
Τι να καθισω να κανω εδώ? Να φτασω (γιατι θα φτασω καποια στιγμη) να μην εχω να τα ταισω καθολου? Ηδη εχω κανει την μακαροναδα του ενός ευρω για τέσσερεις, τεχνη!! Πιο φθηνα δεν εχει! Κρεας δεν εχει ουτε δυο φορες την εβδομαδα πια... κάθε δευτερη πλεον. Ευτυχως που θηλαζω δηλαδή, τουλάχιστον το μωρο τρωει!
Ετσι που λετε... ο ξενιτεμος είναι δυσκολος. Κατ'αρχην η γραφειοκρατια είναι απιστευτη. Μονος σου δεν τα καταφέρνεις. Για να παρω την Βιζα για Αμερική ως συζυγος Αμερικανου και μητερα Αμερικανου τεκνου, μονο ότι δεν είμαι ελεφαντας δεν μου ζητησαν ακομα να αποδειξω. Ισως εάν ημουνα να με ζηταγε κανας Ζωολογικος Κηπος και να εμπαινα στην χωρα πιο ευκολα!
Εχουμε μελλον ακομα στις διαδικασιες. Η κορη μας θα εχει γιορτασει τα πρωτα της γεννεθλια εδώ μεχρι εμεις να παμε εκει.
Θα σας γραφω για διαφορα πραγματα εδώ. Ο,τι βρω και με απασχολει, με διασκεδαζει αλλα και με λυπει. Μεινετε εάν θελετε για παρεα... εχω πολλα να πω. Σιγουρα όχι όλα ενδιαφεροντα ή περισπούδαστα... και σαφως όχι πολιτικα ;) δεν εχω ιδεα από πολιτικη... ή από σπορ... εκτος από λιγα. Όπως Πατινάζ και Στιβο. Α ναι... είμαι ΑΕΚ. Μεχρι εκει :)
Με φιλικους χαιρετισμους,
Θέα
No comments:
Post a Comment